Gaur jakin dugu Mikel Laboaren gorputzak agur esan digula. Bere musika eta bere espiritua, ordea, gurekin eta gure ondorengoekin izango dira betiko. Txori bihurtuta hegan dabil honezkero hain maite zituen Euskal Herriko lurrak begiztatzen. Entzun dezagun Xabier Letek idatzi zuen Izarren hautsa Mikel Laboaren ahotsean.
|
Pixka bat gehiago ezagutu nahi baduzu, hemen uzten dizut elkarrizketa bat.
IZARREN HAUTSA
Izarren hautsa egun batean bilakatu zen bizigai,
hauts hartatik(an) uste gabean noizbait gin(ad)en gu ernai.
Eta horrela bizitzen gera sortuz (e)ta sortuz gure aukera
atsedenik hartu gabe: lana eginaz goaz aurrera
kate horretan denok batera gogorki loturik gaude.
Gizonak badu inguru latz bat menperatzeko premia,
borroka hor(re)tan bizi da eta hori du bere egia.
Ekin (e)ta ekin bilatzen ditu, saiatze hor(re)tan ezin gelditu,
jakintza eta argia; bide ilunak nekez aurkitu
lege berriak noizbait erditu, hor(re)tan jokatuz bizia.
Gizonen lana jakintza dugu: ezagutuz aldatzea,
naturarekin bat izan eta harremanetan sartzea.
Eta indarrak ongi errotuz, gure sustraiak lurrari lotuz,
bertatik(an) irautea: ezaren gudaz baietza sortuz,
ukazioa legetzat hartuz beti aurrera joatea.
Ez daukanak ongi ohi daki edukitzea zein den ona,
bere premiak bete nahirik beti bizi da gizona.
Gu ere zerbait bagara eta gauden tokitik hemendik bertan
saia gaitezen ikusten: amets eroak bazterturik(an),
sasi zikinak behingoz erreta bide on bat aukeratzen.
Gu sortu ginen enbor beretik sortuko dira besteak,
borroka hor(re)tan iraungo duten zuhaitz-ardaska gazteak.
Beren aukeren jabe eraikiz (e)ta erortzean berriro jaikiz
ibiltzen joanen direnak : gertakizunen indar (e)ta argiz
gure ametsa arrazoi garbiz egiztatuko dutenak.
Eta ametsa bilakaturik egiaren antzirudi
herri zahar batek bide berritik ekingo dio urduri;
guztien lana guztien esku jasoko dute sendo (e)ta prestu,
beren bizitzen edergai; diru zakarrak bihotzik ez du,
lotuko dute gogor (e)ta estu haz ez dadin gizonen gain.
No hay comentarios:
Publicar un comentario