AUKERATU IRAKURGAIA

Otsailaren erditik aurrera eleberri bat irakurri, horren erreseina idatziz egin eta gero ikaskideen aurrean berari buruzko iritzia emateko parada izango duzue. Hurrengo liburuek (idazlea aintzat hartuta, alfabetikoki ordenatuta) osatzen dute guk egiten dizuegun proposamena. Haiei buruzko informazioa eta jaso zituzten / dituzten kritikak ezagutu nahi badituzue jo helbide honetara eta gero sakatu "kritika guztiak", hor argitalpenaren urtean sakatu eta nahi beste aurkituko dituzu.
AGIRRE, JOSEAN: La lutte finale. Elkar 2008
ATXAGA, BERNARDO: Zazpi etxe Frantzian. Pamiela 2009
GABIRIA, JULEN: Han goitik itsasoa ikusten da. Elkar 2004
IGERABIDE, JUAN KRUZ: Hauts bihurtu zineten. Alberdania 2005
JAIO, KARMELE: Amaren eskuak. Elkar 2006
JIMENEZ, IRATI: Nora ez dakizun hori. Elkar 2009
LERTXUNDI, ANJEL: Zoaz infernura, laztana . Alberdania 2008
LOZANO, JOSEBA: Argiaren erreinua. Alberdania 2011
MUÑOZ, JOKIN: Antzararen bidea. Alberdania 2007
SCHMIT, ERIC-EMANUEL: Ibrahim jauna eta Coranaren loreak. Alberdania 2008
ZALDUA, IBAN: Euskaldun guztien aberria. Alberdania 2008

ADITZAK IKASTEKO

Aditzek buruhausteak sortzen badizkizuete sartu web-orri honetan eta probatu.
Klikatu hemen: aditzak.com



Bestalde azalpenak entzun nahi izanez gero ere aukera duzue.

ENERGIA NUKLEARRA

Fukushimako zentraleko gertakariak berriro ireki du energien auzia mota batzuen eta bestelakoen alde eta aurka agertzen direnen artean. Aste honetan hizpide izango dugunez gelan, hemen duzue artikulu bat elkarrizketarako jantzita egoteko parada izan dezazuen. Zenbat jende gaixotu eta hilko du Fukushimak? du izenburu artikuluak, eta Pello Zubiria da egilea. Edo Arrisku nuklearraren mapa, Ana Galarragarena.

TAULAK, ERRAZAGO IKASTEKO

Oso inportantea da ikasten ikastea. Grafikoak edo taulak osatzea, azpimarratzea, neurri edo kolore ezberdinetako hizkiak erabiltzea, fitxak egitea... zinez baliogarri gertatzen zaigu.
Hasi berriak gara testu berridatziak jorratzen. Hori dela eta, badirudi oraindik zailtasunak ditugula ataza horiek ondo burutzeko. Hemen uzten dizuet klasean ikusitako Karmele Jaioren "Egia" artiluari egindako berridazketak taula batean sartuta, era grafikoagoan ikus ditzazuen, eta egokia irudituz gero, taula hurrengo testuetako berridazketekin osatzen jarrai dezazuen.

BESTEEN ERRESEINAK

Liburua irakurri dugu, eta orain zer? Gurekin batera irakurri dutenekin solasalditxo bat izango dugu. Horrekin batera irakurri ez dutenei gure erreseinaren nondik norakoak jakinaraziko dizkiegu. Baina azken hauek, entzuleek, ere zerbait egin beharko dute, ezta?
Jakina, liburuaz egin duten ideia jaso idazlan labur-labur batean. EREDUA

URTE BERRI ON!

Olentxero ondo portatu al da?
Neuk ere, oparitxo bat utzi nahi dizuet hemen. Alejandro Handiaren hitzak dira, ezagunak izango dituzue, agian, baina ez dago gaizki berriro gogoratzea. Nik benetan ederrak irizten dizkiet, eta datorren urterako eta jarraian etorriko diren guztietarako ere ikasgai zoragarria izan litezke.

Alejandro Handiaren hiru desioak bere hiletetarako.

Alejandro Handiak, hil aurretik hiru desio eskatu omen zituen:

1-Hilkutxa garai hartako mediku onenek eraman zezatela bizkarrean.

2-Bizitzan zehar lortu zituen altxorrak (zilar, urre, harribitxi) zabal zitzatela bere hilobira bitarteko bidean.

3-Bere eskuak hilkutxatik kanpo gera zitezela, airean kulunkan.

Jeneraletako batek, harrituta hain desio bitxiak entzun eta gero, Alejandrori galdetu omen zion zeintzuk ziren horretarako arrazoiak. Hark honela azaldu omen zion:

1- Medikurik bikainenek nire zerraldoa bizkar gainean eraman dezaten nahi dut, argi gera dadin haiek heriotzaren aurrean EZ dutela sendatzeko ahalmenik.

2–Lurra nire altxorrez beteta gera dadin nahi dut guztiek ikusi ahal dezaten munduan eskuratutako ondasun materialak munduan geratzen direla.

3–Nire eskuak airean kulunkan ibil daitezen nahi dut, jendeak ikus dezan esku hutsik gatozela eta esku hutsik alde egiten dugula, dugun altxorrik preziatuena amaitzen zaigunean, denbora, alegia.

Jarraitu zuen “ denbora da dugun altxorrik baliotsuena, mugatua baita. Diru gehiago sor dezakegu, baina ez denbora gehiago. Hiltzean ez dugu ezer materialik eramango, eramango dugun gauza bakarra bizitzan egindako ekintza onak izango dira. Pertsona bati denbora eskaintzen diogunean, gure bizitzaren zati bat ematen ari gatzaizkio. Gure denbora da inori eskaini diezaiokegun oparirik ederrena.”